បញ្ញវន្តគំរូ

ព្រឹកមិញ ខ្ញុំបានចូលរួមដង្ហែក្បួនជាមួយអ្នក​ស្រឡាញ់ប្រជាធិបតេយ្យ​រាប់ពាន់នាក់ ដោយចេញ​ដំណើរពីមុខ​ហាងសាំងសូគីមិច គីឡូលេខ៦។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល និងរំភើប ដោយឃើញប្រជាពលរដ្ឋយើងមានការយល់ដឹងច្រើនពីសិទ្ធិរបស់ខ្លួន ហើយចូល​រួមបានច្រើនកុះករ។

អ្នកចូលរួមដង្ហែក្បួននៅថ្ងៃទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិនេះមានទឹកមុខសប្បាយរីករាយគ្រប់ៗគ្នា។ ខ្ញុំឃើញ​មនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈបានចូលរួម មានទាំងជនពិការ អ្នករកស៊ីលក់ដូរតាមផ្សារ កម្មករ កសិករ និងបញ្ញវន្ត។

ខ្ញុំបានជួបអ្នកជិតខាងខ្ញុំបួនប្រាំនាក់ និងមិត្តភក្តិចាស់ៗមួយចំនួន ដែលគេចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងបក្ស​សង្គ្រោះជាតិ។ សូមសរសើរពួកគេ ដែលមានភាពក្លាហានជាងខ្ញុំ។ ពួកគេសម្ដែងក្ដីរីករាយដោយបានឃើញខ្ញុំចូលរួមដែរ។

ក្រៅពីឯកឧត្តមហូ វ៉ាន់ និងលោកជំទាវមួរ សុខហួរ ដែលដឹកនាំក្បួនរបស់យើង ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នឹង​បញ្ញវន្តម្នាក់ ដែលខ្ញុំធ្លាប់ជួបតែម្ដងគត់ ហើយខ្ញុំចាំមិនភ្លេច នោះគឺអ្នកគ្រូពេទ្យ ដែលខ្ញុំធ្លាប់សរសេរនៅក្នុង​អត្ថបទសាកល្បង “គំនិតអ្នកមាន” រួចមកហើយ។ ដោយបានឃើញគាត់ចូលរួមក្នុងក្បួននេះ ខ្ញុំយល់ថា​គាត់​មិនមែនជាអ្នកដែលបានតែទ្រឹស្ដីនោះទេ គឺមានទាំងការអនុវត្តផងដែរ ហើយខ្ញុំជឿថា បញ្ញវន្តផ្សេងៗទៀត ដែលលាក់មុខលាក់មាត់នោះ នឹងហ៊ានចេញមកសម្ដែងឆន្ទៈដូចអ្នកគ្រូពេទ្យនេះដែរ។

បើសង្គមជាតិយើងមានអ្នកចេះដឹងដូចអ្នកគ្រូពេទ្យ ហ៊ានមកចូលរួមជាមួយចលនាអ្នកប្រជាធិបតេយ្យ ដើម្បីសម្ដែងឆន្ទៈក្នុងការធ្វើសេចក្ដី​សម្រេចជ្រើសរើសមេដឹកនាំដែលខ្លួនចង់បាន នោះអនាគតជាតិយើងពិតជាភ្លឺស្វាងមិនខាន។

អត្ថបទសាកល្បងដោយ៖ ណុល ដារ៉ា