នាងខ្ញុំឈ្មោះស្រីមុំ ជាកម្មកររោងចក្រមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ជាកូនកសិករនៅជនបទ ខ្ញុំរៀនបានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ សូមលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីមេត្តាអធ្យាស្រ័យចំពោះពាក្យពេចន៍របស់ខ្ញុំ។
ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនខ្ញុំបានស្ដាប់វិទ្យុVOD ឮថាលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីអំពាវនាវឲ្យរថយន្តឈ្នួល កុំដំឡើងថ្លៃក្នុងរដូវភ្ជុំបិណ្ឌ។ នាងខ្ញុំពិតជារីករាយណាស់ពេលបានឮការអំពាវនាវនោះ។ ជម្រាបលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីតាមត្រង់ចុះ រដូវភ្ជុំនេះនាងខ្ញុំមានលុយក្នុងហោប៉ៅត្រឹមតែ៥០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ ម្យ៉ាងវាជាលុយដែលខ្ញុំថៅផង។
ម្សិលមិញ ខ្ញុំបានទិញសំបុត្រឡានក្រុងធ្វើដំណើរមកលេងភ្ជុំឯស្រុក។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីដឹងទេថា នៅថ្ងៃធម្មតាខ្ញុំជិះឡានក្រុងពីភ្នំពេញមកបាត់ដំបងត្រឹមតែ២ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃបិណ្ឌទី១៣នោះ ខ្ញុំត្រូវចំណាយលុយដល់ទៅ៥ម៉ឺនរៀល មិនតែប៉ុណ្ណោះខ្ញុំត្រូវចំណាយពេលរង់ចាំឡានក្រុងជាច្រើនម៉ោងទៀតផង។
ជាបឋមសូមអរគុណលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ដែលបានអំពាវនាវកុំឲ្យរថយន្តឈ្នួលឡើងថ្លៃ កុំអីប្រហែលរថយន្តឈ្នួលឡើងថ្លៃដល់១០ ឬ២០ម៉ឺនរៀលផងក៏មិនដឹង។
ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មានពាក្យខ្លះដែរ។ ក្នុងឋានៈជានាយករដ្ឋមន្ត្រី បើសូម្បីតែក្រុមហ៊ុនរថយន្តឈ្នួល ក៏មិនស្ដាប់ការអំពាវនាវរបស់លោកទៅហើយ តើលោកធ្វើម្ដេចនឹងអាចដឹកនាំប្រទេសជាតិមានសេចក្ដីសុខ សន្តិភាព និងប្រកបដោយឥស្សរភាពទៅកើត។
ដូចខ្ញុំបានរំឭកហើយថា ខ្ញុំរៀនបានតិចតួច តែនៅភ្នំពេញ ខ្ញុំមានត្រចៀកស្ដាប់ព័ត៌មានដែរ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឮថា ពេលលោកសម រង្ស៊ីធ្វើជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ពេលតម្លៃសាំងលើទីផ្សារឡើងថ្លៃ គាត់បញ្ចេញសាំងមកទប់ ពេលប្រាក់ដុល្លារឡើងថ្លៃ គាត់បញ្ចេញប្រាក់ដុល្លារមកលក់ឲ្យពួកឈ្មួញ ដើម្បីរក្សាលំនឹងទីផ្សារ។
ខ្ញុំគ្មានបំណងបង្រៀនក្រពើឲ្យចេះហែលទឹកនោះទេ ហើយក៏មិនមានបំណងរំឭកពីរបៀបដឹកនាំប្រទេស ដល់អ្នកធ្វើជានាយករដ្ឋមន្ត្រីច្រើនជាងពាក់កណ្ដាលនៃអាយុរបស់ខ្លួននោះដែរ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែរំឭកថា បើលោកគ្មានចំណេះវិជ្ជា គ្មានសមត្ថភាពក្នុងការដឹកនាំប្រទេសទេ លោកគួររៀនតាមរបៀបដោះស្រាយ ដែលលោកក៏ធ្លាប់ដឹងនោះដែរហើយ។
ការអំពាវនាវគ្មាននរណាស្ដាប់ទេ ប៉ុន្តែចំណាត់ការនិងដំណោះស្រាយទើបជាការប្រសើរ។
សង្ឃឹមថា ក្រោយពីបានអានលិខិតនេះហើយ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីនឹងឈឺក្បាល ហើយខំរកដំណោះស្រាយឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព ហើយខ្ញុំក៏សង្ឃឹមថាដែរថា ពេលខ្ញុំត្រឡប់ទៅភ្នំពេញវិញ ក្រោយរដូវភ្ជុំបិណ្ឌនេះ តម្លៃឈ្នួលឡានក្រុងនឹងនៅត្រឹម២ម៉ឺនរៀល ដូចថ្ងៃធម្មតា៕
កម្មករចំណាកស្រុកមកពីបាត់ដំបង
ស្រីមុំ
Khmerliterature's Blog 